کوچک‌مردِ خسته - صداقتِ عمیــــق
بسم الله الرحمن الرحیم
خسته است و تو باز حس مَردپروری‌ات گل می‌کند و شعر فی‌البداهه‌ات را به اجرا می‌گذاری و
کی خسته‌است؟ دشمن
کی مَرده؟ من من
و کوچک‌مرد خسته‌ی کلاس که تازه به خود آمده است، با هیجان از جا برمی‌خیزد و در پاسخ کی خسته است، داد می‌زند من من!!!
وقتی با این همه صداقتِ عمیــــق مواجه می‌شوی، قید مردپروری و این‌ها را می‌زنی و آموزش را بر پرورش ترجیح داده و ادامه می‌دهی تا اوضاع از این بدتر نشده!!!!
خلاصه آخر کلاس را برای در رفتن خستگی‌اش به انیمیشن می‌گذرانی.
زنگ خورده است و وقتی مدام بچه‌های بیرونی که در کلاس را بسته می‌بینند و احساس می‌کنند با خبر «زنگه» دنیا را به بچه‌های آن می‌دهند، با عصبانیتِ همین کوچک‌مردِ خسته مواجه می‌شوند که با هر بار باز شدن در با تمااااااااااااااام خستگی‌اش برمی‌خیزد و می‌دود و در را می‌بندد تا ادامه‌ی انیمیشن را ببیند.
هعی!!! عجب دنیایی داری کودکی!!!!
یازهراجانم
