کودکانه‌های یک خانوم معلم
بسم الله الرحمن الرحیم
گاهی اتفاقاتی سر کلاس می‌افتد که نمی‌توان از آن به‌سادگی گذشت.
گاهی باید زیبایی‌های این‌همه کودکانه را با قلم به تصویر کشید و در دریای سادگی‌اش غرق شد.
گاهی دست باید کشید از این‌همه دنیای شلوغ و جدی و مثل کودکان آن را به بازی گرفت!
گاهی باید کودک شد!
به‌همین منظور این وبلاگ را ساختم تا بنویسم آنچه را که نمی‌شود ننوشت!
ممنون می‌شوم اگر که ببینید و بخوانید و برایم بنویسید.
در ضمن میتوانید با گذاشتن نظر به‌صورت عمومی یا خصوصی با بنده در ارتباط باشید.
اولین روز دبستان بازگرد
کودکی ها شاد و خندان بازگرد
بازگرد ای خاطرات کودکی
بر سوار اسب های چوبکی
خاطرات کودکی زیباترند
یادگاران کهن مانا ترند
درس‌های سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
درس پند آموز روباه وخروس
روبه مکارو دزد چاپلوس
روز مهمانی کوکب خانم است
سفره پر از بوی نان گندم است
کاکلی گنجشککی با هوش بود
فیل نادانی برایش موش بود
با وجود سوز وسرمای شدید
ریز علی پیراهن از تن میدرید
تا درون نیمکت جا میشدیم
ما پرازتصمیم کبری میشدیم
پاک کن هایی زپاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گرمی دستان ما از آه بود
برگ دفترها به رنگ کاه بود
مانده در گوشم صدایی چون تگرگ
خش خش جاروی با با روی برگ
همکلاسی‌های من یادم کنید
بازهم در کوچه فریادم کنید
همکلاسی‌های درس و رنج و کار
بچه‌های جامه‌های وصله‌دار
بچه‌های دکه سیگار سرد
کودکان کوچه اما مرد مرد
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بود و تفریقی نبود
کاش می‌شد باز کوچک میشدیم
لااقل یک روز کودک میشدیم
یاد آن آموزگار ساده پوش
یاد آن گچ‌ها که بودش روی دوش
ای معلم یاد و هم نامت بخیر
یاد درس آب و بابایت بخیر
ای دبستانی‌ترین احساس من
بازگرد این مشق‌ها را خط بزن
*********
شعر خواندنی اولین روز دبستان از محمد علی حریری جهرمی
یازهراجانم
